Jesteś tutaj

Historia wydziału

Wydział Geoinżynierii (do 31.12.2019 roku Wydział Geodezji, Inżynierii Przestrzennej i Budownictwa) funkcjonuje w ramach olsztyńskiej uczelni od 1960 roku. Przez ten czas w sposób nieprzerwany i twórczy prowadzi działalność naukowo-badawczą, dydaktyczną oraz organizacyjną.

Ideę Jego utworzenia zawdzięcza się przedstawicielom olsztyńskich instytucji geodezyjnych. Wysunięta przez nich inicjatywa, spotkała się ze zdecydowanym poparciem ówczesnych władz Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie (WSR) oraz z uznaniem i pomocą władz wojewódzkich. Zaowocowało to utworzeniem 1 października 1960 r. Zawodowego Studium Geodezji Urządzeń Rolnych (ZSGUR). W międzyczasie, prorektor WSR prof. dr Hjalmar Uggla, przyjął za priorytet pozyskanie dla Studium niezbędnej kadry naukowo-dydaktycznej. Dzięki życzliwości Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej, a szczególnie wieloletniego dziekana prof. dr. hab. inż. dr. h. c. Czesława Kameli, do struktur olsztyńskiej jednostki przeniesiono służbowo ówczesnego adiunkta – dr. inż. Witolda Senissona i starszego asystenta – mgr. inż. Andrzeja Hopfera. Najważniejszym z pierwszych powierzonych im zadań było dalsze pozyskiwanie młodych i ambitnych kadr naukowych. W niedługim czasie do grona pracowników Studium dołączyli: mgr inż. Włodzimierz Lubomir Baran, mgr inż. Mirosław Graliński, mgr inż. Stanisław Goraj, mgr inż. Kazimierz Borkowski, mgr inż. Kazimierz Przybyłowski oraz mgr inż. Alojzy Wasilewski. Powstały w ten sposób zespół znacząco przyczynił się do przyszłych sukcesów oraz dynamicznego rozwoju młodego Wydziału.

W ciągu dotychczasowej działalności w strukturach kolejno: Wyższej Szkoły Rolniczej, Akademii Rolniczo-Technicznej oraz obecnego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie Wydział odegrał i nadal odgrywa znaczącą rolę kształcąc studentów, prowadząc badania naukowe oraz współpracując z jednostkami wykonawstwa geodezyjnego zarówno w kraju jak i za granicą.

W ostatnich latach Wydział przechodził reorganizacje. W 2015 roku  cztery Katedry realizujące na Wydziale Nauk Technicznych kształcenie na kierunku budownictwo zostały włączone w struktury organizacyjne Wydziału Geodezji i Gospodarki Przestrzennej, tworząc Instytut Budownictwa, którego dyrektorem został dr hab. inż. Robert Wójcik. Wówczas Wydział zmienił nazwę na Wydział Geodezji, Inżynierii Przestrzennej i Budownictwa. W chwili obecnej funkcjonują trzy katedry związane z kierunkiem budownictwo: Katedra Budownictwa Ogólnego i Fizyki Budowli pod kierownictwem   dr. hab. inż. Roberta Wójcika, Katedra Inżynierii Budowlanej pod kierunkiem dr. hab. inż. Piotra Srokosza oraz Katedra Mechaniki Budowli i Konstrukcji Budowlanych pod kierunkiem dr. hab. inż. Leszka Małyszki. Katedry stanowią część Instytutu Geodezji i Budownictwa.

W roku 2015 Wydział otrzymał wyróżnienie przyznane przez Polską Komisję Akredytacyjną na kierunku geodezja i kartografia (zobacz). W sierpniu tego samego roku Wydział otrzymał kategorię naukową A (zobacz). W wyniku kolejnej oceny parametrycznej, w 2019 roku Komisja Ewaluacji Jednostek Naukowych ponownie wysoko oceniła dorobek naukowy pracowników i po raz kolejny przyznała Wydziałowi Geodezji, Inżynierii Przestrzennej i Budownictwa jedną z najwyższych kategorii naukowych – kategorię A.

Zarządzeniem Nr 117 Rektora Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie z dnia 19 grudnia 2019 roku, w ramach zmian organizacyjnych Uniwersytetu, w strukturę Wydziału Geodezji, Inżynierii Przestrzennej i Budownictwa włączono Wydział Nauk o Środowisku.

Z dniem 1 stycznia 2020 roku nasz Wydział przyjął nazwą Wydziału Geoinżynierii.  

Włączony Wydział Nauk o Środowisku wywodzi się od utworzonego w 1951 roku w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie Wydziału Rybackiego. W wyniku przekształceń w 1970 roku utworzono Wydział Ochrony Wód i Rybactwa Śródlądowego. Pierwszym dziekanem nowego Wydziału został doc. dr hab. Tadeusz Wojno. Następnie funkcje dziekanów pełnili profesorowie: Tadeusz  Januszkiewicz, Zofia Różańska, Maria Brylińska, Konstanty Lossow (dwukrotnie), Andrzej Mamcarz oraz Janusz Guziur. W latach 1970-1996 struktura organizacyjna Wydziału zmieniała się, dostosowując się do stale modernizowanego programu nauczania i profilu absolwenta. W 1992 roku powołano kierunek ochrona środowiska, zmieniono dotychczasową nazwę Wydziału na Wydział Ochrony Środowiska i Rybactwa. Dziekani nowego Wydziału to profesorowie: Janusz Guziur, Irena Wojnowska-Baryła (dwukrotnie), Mirosław Krzemieniewski i Krystyna Demska-Zakęś. Mając na względzie rozwój oferty dydaktycznej i obszarów badawczych oraz potencjał intelektualny i strukturę kadry, uwzględniając wzorce międzynarodowe, z dniem 1 maja 2012 roku Wydział kontynuował swoją działalność pod nazwą Wydziału Nauk o Środowisku. Pierwszym dziekanem nowego Wydziału na kadencję 2012-2016 został prof. dr hab. inż. Mirosław Krzemieniewski, a następnie dr hab. inż. Ewa Paturej (2016-2020).
W 67-letniej historii wydziału studia wyższe ukończyło ponad 7000 absolwentów na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych ze stopniem magistra inżyniera/inżyniera lub magistra/licencjata. Na wydziale stopień doktora uzyskało 240 osób, a doktora habilitowanego 33 osoby. Wielu pracowników uzyskiwało tytuły naukowe profesora oraz stopnie naukowe doktora i doktora habilitowanego również poza Wydziałem.

Powstanie w dniu 1 stycznia 2020 roku Wydziału Geoinżynierii oraz związane z tym zmiany są w głównej mierze następstwem wprowadzenia w życie Ustawy 2.0 „Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce” zwanej także Konstytucją dla Nauki.

Strukturę wewnętrzną Wydziału Geoinżynierii tworzą aktualnie 3 instytuty prowadzące działalność w zakresie dyscyplin naukowych: inżynieria lądowa i transport, inżynieria środowiska, energetyka i górnictwo oraz geografia społeczno-ekonomiczna i gospodarka przestrzenna. W ramach instytutów funkcjonują katedry, które realizują zadania naukowe i dydaktyczne. Na wydziale funkcjonuje również jednostka pomocnicza pod nazwą Centrum Inżynierii Lądowej, którego zadaniem jest prowadzenie badań oraz nadzór nad laboratoriami wydziałowymi oraz dziekanat.

Szczegółowa struktura organizacyjna Wydziału na rok 2025 przedstawia się następująco:

  1. INSTYTUT GEODEZJI I BUDOWNICTWA (dyscyplina: inżynieria lądowa, geodezja i transport)
    • Katedra Budownictwa Ogólnego i Fizyki Budowli
    • Katedra Geodezji
    • Katedra Geoinformacji i Kartografii
    • Katedra Inżynierii Budowlanej
    • Katedra Konstrukcji i Procesów Budowlanych
  2. INSTYTUT GOSPODARKI PRZESTRZENNEJ I GEOGRAFII (dyscyplina: geografia społeczno-ekonomiczna i gospodarka przestrzenna)
    • Katedra Nieruchomości i Studiów Miejskich
    • Katedra Gospodarki Przestrzennej
    • Katedra  Geografii Społeczno-Ekonomicznej
  3. INSTYTUT INŻYNIERII I OCHRONY ŚRODOWISKA (dyscyplina: inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka)
    • Katedra Biotechnologii w Ochronie Środowiska
    • Katedra Inżynierii Środowiska
    • Katedra Inżynierii Ochrony Wód i Mikrobiologii Środowiskowej
    • Katedra Turystyki, Rekreacji i Ekologii
  4. Centrum Inżynierii Lądowej
  5. DZIEKANAT

Według stanu na dzień 1 paźdzernika 2025 roku Wydział Geoinżynierii  zatrudnia 221 pracowników, w tym 165 nauczycieli akademickich oraz 56 pracowników inżynieryjno-technicznych i administracyjnych.

 

Wg stanu na październik 2025 roku na Wydziale kształci się prawie 1 500 studentów na studiach I-go i II-go stopnia na sześciu  kierunkach: 

  • budownictwo
  • geodezja i kartografia
  • geoinformatyka
  • gospodarka przestrzenna
  • inżynieria środowiska
  • turystyka i rekreacja

w tym 59 Studentów będzie realizowało studia II stopnia w języku angielskim

W ciągu 62 lat wydział wypromował ponad 13 100 magistrów inżynierów i inżynierów.

Rada Wydziału podejmując stosowne uchwały nadała 209 stopni doktora i 71 stopni doktora habilitowanego w dziedzinie „geodezja i kartografia”, a od 2019 roku w dziedzinie „nauk inżynieryjno-technicznych”, dyscyplinie „inżynieria lądowa i transport” 3 doktorom. Od 1992 roku Rada Wydziału poparła 34 wnioski o nadanie tytułu naukowego profesora w dziedzinie nauk technicznych. Przewody doktorskie i habilitacyjne, jak również procedury nadania tytułu profesora na Wydziale oprócz jego pracowników realizowali przedstawiciele wielu uczelni oraz instytucji naukowych i gospodarczych z kraju i z zagranicy.

Więcej faktów i historii